kresati — krèsati (što) nesvrš. <prez. krȅšēm, pril. sad. krȅšūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. rezati gornji ili krajnji dio čega (npr. brkove, granje); podrezivati, podsijecati 2. a. udarati kamenom o kamen (da izbije iskra) b. (koga) žarg. spolno… … Hrvatski jezični portal
kresáti — kréšem nedov., krêši krešíte; krêsal (á ẹ) 1. tolči, udarjati s čim ob kaj trdega, tako da pride do trenja in nastanejo iskre: dolgo je kresal, ognja pa ni mogel narediti; kresal je kremen ob kremen; kresati s kamnom; tekel je, da se je vse… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
kresanje — krèsānje sr DEFINICIJA 1. <gl. im.>, v. kresati 2. vet. pojava u hodu konja, udaranje kopitom po suprotnoj nozi ETIMOLOGIJA vidi kresati … Hrvatski jezični portal
rôg — m 〈N mn rògovi/rȍzi〉 1. {{001f}}a. {{001f}}koštan, šupalj ili pun izraštaj na glavi nekih životinja (govedo, srndać) b. {{001f}}takav ili sličan izraštaj na glavi nekih mitoloških bića 2. {{001f}}〈ob. mn〉 poseban organ (puževa), ticalo 3.… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
zakrèsati — svrš. 〈prez. zàkrešēm, pril. pr. āvši, prid. trp. zȁkresān〉 1. {{001f}}početi kresati [∼ granu] 2. {{001f}}kresivom izbiti iskru … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štȕcati — štȕcati1 (∅) nesvrš. 〈prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje〉 onom. 1. {{001f}}bez utjecaja volje patiti od trzaja ošita uz prepoznatljiv zvuk od pritiska u trbušnoj šupljini 2. {{001f}}loše govoriti, zamuckivati u neprilici ⃞ {{001f}}štuca mu … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
gresie — GRÉSIE, gresii, s.f. 1. Rocă sedimentară foarte dură, formată prin cimentarea (cimenta) nisipurilor cu diverse materiale. 2. Cute făcută din gresie (1). 3. Olărie dură şi opacă, având la bază o argilă plastică. [var.: grézie s.f.] – cf. alb. g ë… … Dicționar Român
skresati — skrèsati (što) svrš. <prez. skrȅšēm, pril. pr. āvši, imp. skrèši, prid. trp. skrȅsān> DEFINICIJA 1. odsjeći (grane, vrhove drveta); okresati 2. pren. umanjiti u znatnoj mjeri, naglo smanjiti [skresati budžet] 3. (kome, što) otvoreno reći,… … Hrvatski jezični portal
štucati — štȕcati2 (što) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA reg. kresati, opsijecati, podrezivati (bradu, živicu, granje) ETIMOLOGIJA vidi štucer … Hrvatski jezični portal
samokres — sȁmokrēs m DEFINICIJA 1. knjiš. pov. a. kremen pomoću kojega se pali puška b. kubura [ljuti samokres] 2. ideol. neol. 1941. [i]i 1991.[/i] a. vojn., v. pištolj b. v. revolver ETIMOLOGIJA samo + v. kresati … Hrvatski jezični portal
