trup — TRUP, trupuri, s.n. 1. (pop.) Corp (al unei fiinţe). ♢ loc. adv. (Cu) trup şi suflet = cu totul, în întregime, fără rezerve. ♢ expr. (A fi) trup din trupul cuiva = a) (a fi) născut din...; b) (a face) parte integrantă din ceva. A fi trup şi… … Dicționar Român
trup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. truppie {{/stl 8}}{{stl 7}} ciało zmarłej osoby; zwłoki; czasem także o ciele padłego zwierzęcia; padlina, ścierwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trup ludzki. Trup koński. Chować, grzebać trupy. Trup rozkłada się.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trup — trȗp m <N mn trúpovi> DEFINICIJA 1. dio ljudskog ili životinjskog tijela između vrata i udova 2. a. glavni, masivni dio broda b. dio aviona bez repa i krila c. [i] (+ potenc.)[/i] srednji dio nekog dijela stroja ONOMASTIKA pr. (nadimačka):… … Hrvatski jezični portal
trup — trȕp m DEFINICIJA zool., v. rumbac … Hrvatski jezični portal
trup — sb., pen, pe el. per, pene el. perne (gruppe) … Dansk ordbog
trup — 1. pot. Choćbym, żebym miał paść trupem, (to)...; prędzej trupem padnę, nim... «powiedzenie używane w sytuacji, kiedy ktoś w żadnym wypadku nie chce się na coś zgodzić, pozwolić na coś, czy czegoś zrobić»: Choćbym miał paść trupem, nie pozwolę,… … Słownik frazeologiczny
trúp — a m (ȗ) 1. osrednji, največji del človeškega ali živalskega telesa, s katerim se vežejo glava in okončine: upogibati, sukati trup; žival z dolgim, okroglim trupom; glava, trup in okončine / človeški, živalski trup 2. s prilastkom osrednji,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
trup — m IV, DB. a; lm M. y, D. ów, B.=M. «ciało zmarłego człowieka, zwłoki; niekiedy ciało padłego zwierzęcia, padlina» Trup ludzki. Trup konia, niedźwiedzia. Trupy poległych. Stosy trupów na pobojowisku. Blady, zimny jak trup. ◊ Trup ściele się gęsto… … Słownik języka polskiego
trup ściele się gęsto — {{/stl 13}}{{stl 7}} ginie wielu ludzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}W potyczce trup słał się gęsto. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trup — pop. Igual que Troupe … Diccionario Lunfardo