dubiti — dúbiti1 (Ø) nesvrš. <prez. īm, pril. sad. dúbēći, gl. im. dúbljēnje> DEFINICIJA stajati uspravno, dupke FRAZEOLOGIJA dubiti na glavi 1. stajati s nogama gore 2. činiti nemoguće, poduzimati sve i svašta da bi se nešto postiglo … Hrvatski jezični portal
dubiti — dúbiti2 nesvrš. <prez. īm, pril. sad. bēći, gl. im. bljēnje> DEFINICIJA razg., v. dupsti (1) ETIMOLOGIJA vidi dupsti … Hrvatski jezični portal
gláva — gláv|a ž 〈A glȃvu, N mn glȃve〉 1. {{001f}}anat. a. {{001f}}dio tijela čovjeka i viših životinja koji sadrži mozak, usta i osjetilne organe b. {{001f}}gornji dio neke strukture ili organa [∼a gušterače] 2. {{001f}}taj dio tijela kao sjedište uma,… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
dubi — DUBÍ, dubesc, vb. IV. (reg.) 1. tranz. A tăbăci, a argăsi. ♢ expr. A pune (pe cineva) la dubit = a băga (pe cineva) la închisoare. 2. refl. (Despre in, cânepă, etc.) A se muia, a se topi, a se destrăma. – Din ucr. dubyty. Trimis de baron,… … Dicționar Român
dubit — DUBÍT, Ă, dubiţi, te, adj. (reg.) 1. (Despre piei) Argăsit, tăbăcit. 2. (Despre in, cânepă etc.) Muiat, topit, destrămat. – v. dubi. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 DUBÍT adj. v. argăsit, tăbăcit. Trimis de siveco, 13.09.2007.… … Dicționar Român
produbiti — prodúbiti (što) svrš. <prez. pròdūbīm, pril. pr. īvši, prid. trp. pròdūbljen> DEFINICIJA 1. udubinu učiniti dubljom [produbiti jarak] 2. pren. povećati znanje, ući dublje u činjenice i probleme [produbiti poznavanje povijesti] ETIMOLOGIJA… … Hrvatski jezični portal
zadubiti — zadúbiti se (zàdūpsti se) (u što) svrš. <prez. zàdūbīm se, pril. pr. īvši se, prid. trp. zàdūbljen> DEFINICIJA mislima se predati sav čemu, unijeti se u što ETIMOLOGIJA za + v. dupsti, dubiti … Hrvatski jezični portal
udubiti — udúbiti (se) svrš. <prez. ùdūbīm (se), pril. pr. īvši (se), prid. trp. ùdūbljen, gl. im. udubljénje> DEFINICIJA 1. (što) pritiskom napraviti udubinu; ulupiti 2. a. (se) dobiti udubinu na površini; ulegnuti se, uleknuti se b. (se u što)… … Hrvatski jezični portal
dupsti — dȗpsti (što) nesvrš. <prez. dúbem, pril. sad. dúbūći, gl. im. dúbēnje> DEFINICIJA 1. upotrebom prikladnog oštrog oruđa napraviti udubinu (ob. onako kao što se radi dlijetom ili nožem); dubiti 2. produbljivati (o promišljanju kakva problema … Hrvatski jezični portal
glava — gláva ž <A glȃvu, N mn glȃve> DEFINICIJA 1. anat. a. dio tijela čovjeka i viših životinja koji sadrži mozak, usta i osjetilne organe b. gornji dio neke strukture ili organa [glava gušterače] 2. taj dio tijela kao sjedište uma, razuma,… … Hrvatski jezični portal