- deklàmātorskī
- deklàmātorskī prid. {{c=0}}koji se odnosi na deklamaciju i deklamatore{{/c}}
Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
deklàmātorskī
Look at other dictionaries:
deklamatorski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, deklamatorskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z deklamacją w zn. 1., deklamatorem w zn. 1.; recytatorski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiejętności, zdolności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deklàmātorski — pril. kao deklamator, na način deklamatora … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
deklamatorski — deklàmātorskī prid. DEFINICIJA koji se odnosi na deklamaciju i deklamatore ETIMOLOGIJA vidi deklamacija … Hrvatski jezični portal
deklamatorski — deklàmātorski pril. DEFINICIJA kao deklamator, na način deklamatora ETIMOLOGIJA vidi deklamacija … Hrvatski jezični portal
deklamátorski — a o prid. (ȃ) nanašajoč se na deklamatorje: deklamatorski nastop / deklamatorski slog, ton / lažni deklamatorski patos … Slovar slovenskega knjižnega jezika
deklamatorski — deklamatorskiscy 1. «dotyczący deklamatora lub deklamacji; recytatorski» Deklamatorska emfaza, sztuka. Deklamatorski ton. Popisy deklamatorskie. 2. «czczy, pusty, napuszony; deklamacyjny» Deklamatorska poza. Deklamatorskie hasła … Słownik języka polskiego
deklamatorsko — «w sposób deklamatorski; napuszenie, patetycznie, sztucznie» … Słownik języka polskiego
deklamatóričen — čna o prid. (ọ) 1. ki se da deklamirati: lahke in deklamatorične pesmi / deklamatorični slog deklamatorski 2. slabš. vznesen, a vsebinsko prazen: izumetničena deklamatorična proza … Slovar slovenskega knjižnega jezika
pátos — a m (ȃ) pretirano navdušenje, pretirana vznesenost: odigrati vlogo brez patosa; s patosom je pripovedoval o svojih uspehih; deklamatorski patos; ekspr. nabrekel patos / ekspr. vse čustvo je bilo le sentimentalen patos … Slovar slovenskega knjižnega jezika
