Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
bujati — bùjati (Ø) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. a. naglo, brzo se razvijati; rasti b. brzo jačati, napredovati 2. nadolaziti, narastati (o vodi, rijeci, potoku, raslinju, grudima) ONOMASTIKA m. os. imena… … Hrvatski jezični portal
buh — s.n. (pop. şi fam.; în expr.) A i merge (sau a i se duce cuiva) buhul = a ajunge să fie foarte cunoscut (pentru faptele sale, de obicei reprobabile); a se spune despre cineva că... – et. nec. Trimis de valeriu, 20.12.2007. Sursa: DEX 98 buh s.… … Dicționar Român
bui — BUÍ, buiesc, vb. IV. intranz. A da năvală, a năvăli, a se înghesui. – cf. scr. b u j a t i. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 BUÍ vb. v. erupe, irupe, izbucni, năvăli, răbufni, ţâşni. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
švelanje — švȅlānje (švȅlovānje) sr DEFINICIJA kem. suha destilacija (ob. ugljena) na povišenoj temperaturi, kojom se dobiva katran, potom koks, benzin i plin ETIMOLOGIJA njem. schwellen: tinjati, sporo sagorijevati; bujati … Hrvatski jezični portal
proliferirati — proliferírati dv. <prez. prolifèrīrām, pril. sad. ajūći, pril. pr. āvši, gl. im. ānje> DEFINICIJA brzo se razviti/razvijati; (na)rasti, niknuti/nicati, bujati, (pro)klijati, umnožiti/umnažati se ETIMOLOGIJA fr. proliférer ← srlat. prolifer … Hrvatski jezični portal
razbujati — razbùjati se svrš. <prez. ām se, pril. pr. āvši se, prid. trp. rȁzbujān> DEFINICIJA 1. raširiti se bujanjem, bujno se razrasti (o biljci, travi, grmlju itd.) 2. pren. raširiti se, uznapredovati, proširiti se (o pojmovima, idejama itd.) [to… … Hrvatski jezični portal
nabujati — nabùjati (Ø) svrš. <prez. ām, pril. pr. āvši, prid. rad. nȁbujao (nabùjao)> DEFINICIJA 1. postati bogat vodom; nadoći (o vodi tekućici) 2. nabubriti, nabreknuti, nateći 3. postati bujan, bogat sadržajem, ispunjen životom ETIMOLOGIJA na + v … Hrvatski jezični portal
bujno — bȗjno pril. DEFINICIJA na bujan način; obilno, gusto ETIMOLOGIJA vidi bujati … Hrvatski jezični portal
bujnost — bújnōst ž <G osti, I osti/ ošću> DEFINICIJA svojstvo onoga što je bujno ETIMOLOGIJA vidi bujati … Hrvatski jezični portal
bujica — bùjica ž DEFINICIJA 1. hidr. snažna vrtložna struja vode, nastaje iza jakih i dugotrajnih kiša ili pljuskova 2. mnogo ljudi u pokretu [nadirati kao bujica = nadirati vrlo brzo i snažno, bez mogućnosti da se tko opre] ETIMOLOGIJA vidi bujati … Hrvatski jezični portal
