opèčaćen

opèčaćen prid. 〈odr. -ī〉 {{c=0}}1. {{001f}}koji je označen pečatom radi evidencije ili prepoznavanja 2. {{001f}}{{/c}}rel. pren. {{c=0}}koji je primio sakrament i koji će ga nositi zauvijek {{/c}}[∼ Svetom potvrdom]