menisk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawisko polegające na wklęsłym lub wypukłym zakrzywieniu swobodnej cieczy w miejscu jej zetknięcia się z ciałem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
menisk — mènisk (mèniskus) m <N mn sci, G mȅnīskā> DEFINICIJA 1. figura slična polumjesecu 2. anat. srpasta polukružna hrskavica u zglobu koljena, služi kao amortizer zgloba 3. fiz. konkavno konveksne leće ETIMOLOGIJA lat. meniscus ← grč. mēnískos:… … Hrvatski jezični portal
menisk — me|nisk sb., en, er, erne, i sms. menisk , fx meniskoperation, meniskskade … Dansk ordbog
menisk — is., fiz., Fr. ménisque 1) Bir yüzü içbükey, öbür yüzü dışbükey olan mercek 2) anat. Bazı eklemlerde kemik arasında bulunan kıkırdak bölüm … Çağatay Osmanlı Sözlük
menisk — m III, D. u, N. meniskkiem; lm M. i 1. anat. → łękotka 2. anat. «pierścieniowata chrząstka międzykręgowa w kręgach grzbietowych» 3. fiz. «wypukła lub wklęsła powierzchnia cieczy w wąskich naczyniach» 4. fiz. «szkło optyczne wypukłe z jednej, a… … Słownik języka polskiego
menisk — s ( en, er) ANAT broskskiva … Clue 9 Svensk Ordbok
ménisque — [ menisk ] n. m. • 1671; gr. mêniskos « croissant » 1 ♦ Phys. Lentille convexe d un côté et concave de l autre. Ménisque convergent (à bords minces), divergent (à bords épais). Incurvation de la surface d un liquide au voisinage de la paroi, due… … Encyclopédie Universelle
Meniskus — Sm knorpelige Scheibe im Kniegelenk erw. fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt und übertragen aus gr. mēnískos Mondsichel , einem Diminutivum zu gr. mḗnē f. Mond (Monat). Die Übertragung nach der Form. Ebenso nndl. meniscus, ne. meniscus, nfrz … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Vocabulario indoeuropeo (sustantivos) — Esta es una lista de las raíces protoindoeuropeas más comunes. En general sólo se ofrece la lengua más representativa de cada una de las ramas del indoeuropeo. Todas las palabras se muestran en su declinación más representativa. Contenido 1… … Wikipedia Español
méniscite — ménisque [ menisk ] n. m. • 1671; gr. mêniskos « croissant » 1 ♦ Phys. Lentille convexe d un côté et concave de l autre. Ménisque convergent (à bords minces), divergent (à bords épais). Incurvation de la surface d un liquide au voisinage de la… … Encyclopédie Universelle