- kubatúra
- kubatúra ž {{c=0}}1. {{001f}}{{/c}}mat. {{c=0}}postupak izračunavanja obujma 2. {{001f}}broj kubičnih jedinica u zapremnini, obujam izražen u kubičnim mjerama{{/c}}
Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
kubatúra
Look at other dictionaries:
kubatūra — kubatūrà sf. (2), kūbatūrà (2) NdŽ kubinių vienetų kiekis kurio nors kūno (arba patalpos) tūryje: Kambario kūbatūrà DŽ. Mūsų kūno svoris mažesnis už tokią pat kubatūrą sūraus vandens rš … Dictionary of the Lithuanian Language
kubatūra — kubatūrà dkt. Kam̃bario kubatūrà … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
kubatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kubaturaurze {{/stl 8}}{{stl 7}} objętość bryły geometrycznej, pomieszczenia, pojemnika, zbiornika itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kubatura budowli, cysterny. Pomieszczenie o kubaturze 200 m{{/stl 10}}{{stl 27}}3… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kubatura — kubatúra ž DEFINICIJA 1. mat. postupak izračunavanja obujma 2. broj kubičnih jedinica u zapremnini, obujam izražen u kubičnim mjerama ETIMOLOGIJA vidi kubus … Hrvatski jezični portal
kubatúra — e ž (ȗ) prostornina, navadno kot izraz količine: kubatura stavbe je zelo velika / izračunati kubaturo izkopane zemlje // strojn. prostornina, ki jo opiše bat pri svojem gibanju v valju; gibna prostornina: vozila z različnimi kubaturami /… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
kubatura — ż IV, CMs. kubaturaurze; lm D. kubaturaur 1. «pojemność zbiornika lub pomieszczenia wyrażona zwykle w metrach sześciennych» ∆ Kubatura budynku «objętość wszystkich kondygnacji nadziemnych i podziemnych oraz kondygnacji przyziemnej budynku» 2. mat … Słownik języka polskiego
kubatura — <rus. əsli yun.> Bir şeyin həcminin kub hesabı ilə ölçüsü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ОБЪЁМ СТРОИТЕЛЬНЫЙ — объём здания или сооружения, определяемый по высоте и по площади поперечного сечения по внешнему обводу подземной и наземной его частей в соответствии с установленными правилами (Болгарский язык; Български) обем на сграда (Чешский язык; Čeština)… … Строительный словарь
budynek — m III, D. budyneknku, N. budyneknkiem; lm M. budyneknki «budowla naziemna jednokondygnacyjna lub wielokondygnacyjna, ograniczona ścianami i dachem, mająca pomieszczenia mieszkalne lub o innym przeznaczeniu; dom, gmach» Budynek drewniany, murowany … Słownik języka polskiego
kubaturowy — «odnoszący się do kubatury, związany z kubaturą» Obliczenia kubaturowe … Słownik języka polskiego
