Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
komentator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. komentatororze; lm M. komentatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś piszący komentarze, wygłaszający je; interpretujący, komentujący jakieś teksty lub wydarzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komentator Słowackiego.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komentator — komèntātor (komentȃtor) m (čega) DEFINICIJA 1. onaj koji komentira 2. a. osoba koja profesionalno komentira javne događaje b. profesija, zvanje takve osobe c. pov. pisac komentara temeljnih vjerskih, pravnih djela i sl. [komentator Biblije]… … Hrvatski jezični portal
komentátor — ja m (ȃ) 1. kdor piše, sestavlja komentarje; razlagalec, pojasnjevalec: komentator Platonovih del; kritiki in komentatorji pesnitve / avtor in komentator glasbene oddaje 2. kdor obširneje, s (svojimi) pojasnili in pripombami poroča o čem;… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
komentator — m IV, DB. a, Ms. komentatororze; lm M. komentatororzy, DB. ów «autor komentarza, osoba wygłaszająca komentarz, interpretująca jakieś wydarzenia» Komentator dzieł Arystotelesa … Słownik języka polskiego
Adalbertus Ranconis de Ericinio — (tschechisch Vojtěch Raňkův z Ježova; * um 1320; † 15. August 1388) war ein böhmischer Theologe und Philosoph. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 2.1 Philosophische Werke … Deutsch Wikipedia
Vojtěch Raňkův z Ježova — Adalbertus Ranconis de Ericinio (tschechisch Vojtěch Raňkův z Ježova; * um 1320; † 15. August 1388) war ein böhmischer Theologe und Philosoph. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 2.1 Philosophische Werke 2.2 Theologische Werke … Deutsch Wikipedia
komentírati — (koga, što) dv. 〈prez. komèntīrām, pril. sad. ajūći, pril. pr. āvši, prid. trp. komèntīrān, gl. im. ānje〉 1. {{001f}}izreći/izricati svoje mišljenje o čemu 2. {{001f}}(u)raditi kao komentator (2) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
egzegeta — m odm. jak ż IV, Ms. egzegetaecie; lm M. egzegetaeci, DB. tów 1. «filolog zajmujący się egzegezą; komentator» 2. «teolog komentujący teksty biblijne» 3. hist. «w starożytnej Grecji: tłumacz wyroczni i niekiedy praw i obyczajów; w Atenach także… … Słownik języka polskiego
glosator — m IV, DB. a, Ms. glosatororze; lm M. glosatororzy, DB. ów «komentator starożytnych dzieł, zwłaszcza prawniczych, a także niezrozumiałych lub obcych wyrazów w dawnych tekstach» Glosator kroniki. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
interpretator — m IV, DB. a, Ms. interpretatororze; lm M. interpretatororzy, DB. ów 1. «ten, kto coś interpretuje, wyjaśnia, tłumaczy; komentator» Interpretatorzy jakiejś doktryny. Interpretator twórczości klasyków greckich. 2. «odtwórca, wykonawca utworu… … Słownik języka polskiego
