- koloratúra
- koloratúra ž glazb. {{c=0}}u solističkom pjevanju poljepšavanje melodijske linije efektnim ukrasima koji se izvode, ob. na jednom slogu teksta{{/c}}✧ {{001f}}tal. ← lat.
Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
koloratúra
Look at other dictionaries:
koloratura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koloraturaurze {{/stl 8}}{{stl 7}} w wokalnych utworach muzycznych: wirtuozowskie ozdabianie melodii ornamentami, pasażami, trylami itp. (szczególnie częste w operach XVIII i XIX w.), także śpiew urozmaicony… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koloratura — koloratúra ž DEFINICIJA glazb. u solističkom pjevanju poljepšavanje melodijske linije efektnim ukrasima koji se izvode, ob. na jednom slogu teksta ETIMOLOGIJA tal. coloratura: ukras ≃ lat. colorare: bojati … Hrvatski jezični portal
koloratūra — koloratūrà dkt … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
koloratūra — koloratūrà sf. (2) DŽ muz. 1. vokalinėje muzikoje – melodijos puošimas greitais balso peršokimais, trelėmis ir kitokiais balso efektais. 2. lankstus balsas, lengvai ir laisvai atliekantis melodijos puošmenas … Dictionary of the Lithuanian Language
koloratura — ż IV, CMs. koloraturaurze; lm D. koloraturaur «w muzyce wokalnej, zwłaszcza operowej: ozdabianie melodii za pomocą bogatych ornamentów, trylów, pasaży i innych figur wirtuozowskich; śpiew urozmaicony takimi ozdobnikami» Aria z koloraturą. ‹z wł.› … Słownik języka polskiego
koloratúra — e ž (ȗ) muz. glasbeni okrasek v solističnem petju: izvajanje koloratur / melodija z zahtevnimi koloraturami … Slovar slovenskega knjižnega jezika
koloraturowy — przym. od koloratura Aria koloraturowa. Śpiew koloraturowy. ∆ Głos, sopran koloraturowy «głos, sopran nadający się do wykonywania koloratury» ∆ Śpiewaczka koloraturowa «śpiewaczka o głosie koloraturowym» … Słownik języka polskiego
sopranowy — sopranowywi przym. od sopran a) w zn. 1 i 2: Głos sopranowy. Repertuar sopranowy. Koloratura sopranowa. b) w zn. 3: Utwór sopranowy. c) w zn. 4: Instrument sopranowy … Słownik języka polskiego
koloraturni — kȍloratūrnī prid. DEFINICIJA koji se odlikuje koloraturom, koji se odnosi na koloraturu [koloraturni sopran] ETIMOLOGIJA vidi koloratura … Hrvatski jezični portal
gorgeđo — gorgèđo m DEFINICIJA reg. 1. koloratura 2. lijepo ptičje pjevanje, ptičji pjev koji je nadahnuo stvaranje kolorature [činiti gorgeđe] ETIMOLOGIJA tal. gorgheggio … Hrvatski jezični portal
