- izgòniti
- izgòniti (koga, što) nesvrš. 〈prez. ìzgonīm, pril. sad. ìzgonēći, gl. im. ìzgonjēnje〉, {{c=1}}v. {{ref}}izgnati{{/ref}}{{/c}}
Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
izgòniti
Look at other dictionaries:
izgoníti se — gónim se in zgoníti se zgónim se dov. (ȋ ọ) prenehati goniti se: krava se je izgonila ∙ nizko zdaj pridiga, ko se je izgonil spolno izživel izgónjen in zgónjen a o: suh kot izgonjena mačka … Slovar slovenskega knjižnega jezika
izgoni — IZGONÍ, izgonesc, vb. IV. tranz. A sili pe cineva să plece; a da afară; a alunga, a goni. – Din sl. izgoniti. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98 IZGONÍ vb. 1. a alunga, a depărta, a goni, a îndepărta, (rar) a prigoni, a răzmeri, a… … Dicționar Român
ghetou — GHETÓU, ghetouri, s.n. Cartier al unui oraş în care erau constrânşi să trăiască evreii din unele ţări. [var.: ghetó s.n.] – Din it., fr. ghetto, germ. Getto. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ghetóu s. n … Dicționar Român
izpójati se — am se tudi spójati se am se dov. (ọ) izgoniti se: krava se je izpojala … Slovar slovenskega knjižnega jezika
zgoniti se — gl. izgoniti se … Slovar slovenskega knjižnega jezika
