- istòpiti
- istòpiti (što, se) svrš. 〈prez. ìstopīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ìstopljen〉 {{c=0}}1. {{001f}}{{/c}}(što) {{c=0}}do kraja obaviti topljenje čega; otopiti, rastopiti 2. {{001f}}{{/c}}(se) {{c=0}}a. {{001f}}nestati topljenjem, otopiti se, snijeg se istopio b. {{001f}}{{/c}}pren. {{c=0}}nestati, izgubiti se mijenjanjem odnosa snaga {{/c}}[prednost se istopila (ob. u nekoj sportskoj igri)]
Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.