Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
flagelant — flagelánt adj. m., pl. flagelánţi; f. sg. flagelántă, pl. flagelánte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic FLAGELÁNT s. m. membru al unei secte de fanatici care se flagelau în public. (< fr … Dicționar Român
flagelant — flagèlant m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. pripadnik fanatične sekte u Europi u 13. i 14. st., čiji su se članovi javno bičevali kako bi iskupili svoje grijehe i grijehe drugih; bičevalac 2. pren. onaj koji je sklon samooptuživanju, pretjeranoj… … Hrvatski jezični portal
flagelánt — a m (ā á) pripadnik srednjeveške verske sekte, ki propagira bičanje samega sebe; bičar: sprevod flagelantov … Slovar slovenskega knjižnega jezika
flagelantski — flagèlantski pril. DEFINICIJA kao flagelant, na način flagelanata ETIMOLOGIJA vidi flagelant … Hrvatski jezični portal
flagelantkinja — flagèlantkinja ž DEFINICIJA v. flagelant ETIMOLOGIJA vidi flagelant … Hrvatski jezični portal
flagelantski — flagèlantskī prid. DEFINICIJA koji se odnosi na flagelante SINTAGMA flagelantski pokret pov. flagelantska sekta, usp. flagelant ETIMOLOGIJA vidi flagelant … Hrvatski jezični portal
bičèvalac — m 〈G aoca, V aoče, N mn aoci〉 1. {{001f}}onaj koji izvodi kaznu bičevanja 2. {{001f}}{{c=1}}v. {{ref}}flagelant{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
flagèlantski — pril. kao flagelant, na način flagelanata … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
flagel — FLAGÉL, (1, 2) flageluri, s.n., (3, 4) flageli, s.m. 1. s.n. (Rar) Bici: mănunchi de nuiele folosit pentru flagelări. 2. s.n. fig. Calamitate, dezastru: spec. boală, epidemie, molimă. 3. s.m. Filament mobil protoplasmatic la unele protozoare şi… … Dicționar Român
bičevalac — bičèvalac m <G aoca, V aoče, N mn aoci> DEFINICIJA 1. onaj koji izvodi kaznu bičevanja 2. v. flagelant ETIMOLOGIJA vidi bič … Hrvatski jezični portal
