dilètant

dilètant
dilètant {{c=0}}({{/c}}diletȁnt{{c=0}}){{/c}} m {{c=0}}({{/c}}dilètantica, dilètantkinja ž{{c=0}}){{/c}} 〈G mn -nātā〉 {{c=0}}1. {{001f}}osoba koja se nekom djelatnošću, umjetnošću ili znanošću bavi samo za svoje zadovoljstvo bez težnje ili obveze na stručnu razinu ili vrijednost; amater, nestručnjak 2. {{001f}}{{/c}}pejor. {{c=0}}nestručnjak koji sebi umišlja da djeluje ili prosuđuje sa stručnom kompetencijom
{{/c}}✧ {{001f}}tal. lat.

Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • diletant — DILETÁNT, Ă, diletanţi, te, s.m. şi f. Persoană care manifestă preocupări într un domeniu al artei, al ştiinţei sau al tehnicii fără a avea pregătirea profesională corespunzătoare; persoană care se ocupă de ceva din afara profesiunii sale, numai… …   Dicționar Român

  • diletant — dilètant (diletȁnt) m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. osoba koja se nekom djelatnošću, umjetnošću ili znanošću bavi samo za svoje zadovoljstvo bez težnje ili obveze na stručnu razinu ili vrijednost; amater, nestručnjak 2. pejor. nestručnjak koji… …   Hrvatski jezični portal

  • diletánt — in diletànt ánta m (ā á; ȁ á) 1. kdor se iz veselja, nepoklicno ukvarja s čim: pevski zbor je vodil diletant; diletanti so nastopili celo v gledališču / na tem področju sem le diletant 2. slabš. kdor nestrokovno, površno opravlja kako delo: je… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • diletant — di|le|tant Mot Agut Nom masculí …   Diccionari Català-Català

  • diletánt — s. m., pl. diletánţi …   Romanian orthography

  • diletant — is. <fr.> Xüsusi hazırlığı, sistematik biliyi olmadan hər hansı bir elm və ya sənətlə məşğul olan adam; həvəskar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • amator — AMATÓR, OÁRE, amatori, oare, s.m. şi f., adj. 1. (Persoană) căreia îi place ceva, care are predilecţie sau pasiune pentru ceva; (persoană) care este dispusă să cumpere ceva. 2. (Persoană) care se ocupă cu o meserie, cu o artă, cu o disciplină,… …   Dicționar Român

  • diletantism — DILETANTÍSM s.n. Faptul de a se ocupa ca diletant de o ramură a artei, a ştiinţei sau a tehnicii. ♦ (peior.) Lipsă de pregătire temeinică, de seriozitate sau de însuşiri necesare, dovedite de cineva în propriul domeniu de activitate. – Din fr.… …   Dicționar Român

  • Дилетант (журнал) — …   Википедия

  • diletantic — diletántic adj. m., pl. diletántici; f. sg. diletántică, pl. diletántice Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  DILETÁNTIC, Ă adj. (Rar) De diletant; superficial; diletantistic. [cf …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”