Veliki rječnik hrvatskoga jezika. 2013.
oţeti — OŢETÍ, oţetesc, vb. IV. refl. 1. (Despre vinuri) A se transforma în oţet; a se înăcri. 2. fig. (Rar) A deveni aspru, mânios, sever; a se supăra, a se mânia. [var.: (pop.) oţeţí vb. IV] – Din oţet. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98… … Dicționar Român
oteti — òtēti (se) svrš. <prez. ȍtmēm (se), pril. pr. ēvši (se), prid. trp. ȍtēt> DEFINICIJA 1. (koga, što) a. nasilno oduzeti b. izvršiti otmicu 2. (se) osloboditi se čega [oteti se dojmu] ETIMOLOGIJA prasl. *otęti ← od (ot ) + v. imati … Hrvatski jezični portal
oţeţi — OŢEŢÍ vb. IV v. oţeti. Trimis de ana zecheru, 06.01.2009. Sursa: DEX 98 … Dicționar Român
otéti — otmèm dov., otél; nam. otét in otèt (ẹ ȅ) star. 1. rešiti, obvarovati (pred čim): oteli so ga lakote, nevarnosti, smrti / oteti grad pred razpadanjem / oteti dogodek pozabi; oteti se neprijetnih misli znebiti se, otresti se / oteti ujetnike… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
oţetí — vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. oţetésc, imperf. 3 sg. oţeteá; conj. prez. 3 sg. şi pl. oţeteáscã … Romanian orthography
oţet — OŢÉT s.n. Lichid cu gust acru, obţinut prin fermentarea acetică a vinului, a berii etc. sau prin diluarea cu apă a acidului acetic concentrat, întrebuinţat în alimentaţie drept condiment sau conservant. ♢ expr. (fam.) A face pe cineva cu ou şi cu … Dicționar Român
pootimati — poòtimati (koga, što) svrš. <prez. ām/ imljēm, pril. pr. āvši, prid. rad. poòtimao> DEFINICIJA oteti sve redom ili svima redom, usp. otimati, oteti ETIMOLOGIJA po + v. oteti, otimati … Hrvatski jezični portal
poòtimati — (koga, što) svrš. 〈prez. ām/ imljēm, pril. pr. āvši, prid. rad. poòtimao〉 oteti sve redom ili svima redom, {{c=1}}usp. {{ref}}otimati{{/ref}}, {{ref}}oteti{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
prépad — m iznenadan napad [hvatati na ∼ htjeti što ili postizati što na brzinu, na iznenađenje; na ∼ (uzeti, oteti, izmamiti i sl.) naglo, neočekivano uzeti, oteti i sl.; ∼ na banku (vlak i sl.) oružana pljačka] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
oţetire — OŢETÍRE, oţetiri, s.f. Faptul de a se oţeti. – v. oţeti. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 OŢETÍRE s. v. acrire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime oţetíre s. f., g. d. art. oţetírii; … Dicționar Român
